1. Jak rozumiany jest podział na część gospodarczą i niegospodarczą projektu? Czy chodzi o czas wykorzystania infrastruktury na rzecz działalności gospodarczej i niegospodarczej? Jak rozliczany będzie Wnioskodawca z zastosowanego podziału i jakie dokumenty trzeba będzie przedstawić na etapie realizacji projektu celem potwierdzenia spełnienia założeń przedstawionych we wniosku?
Pojęcia części gospodarczej i niegospodarczej projektu określone zostały we wzorze umowy o dofinansowanie.
Część gospodarcza – część projektu, w ramach której infrastruktura jest wykorzystywana na rzecz użytkowników do ich działalności gospodarczej (np. do wynajmu, świadczenia usług oraz realizacji badań kontraktowych, które odbywają się na zasadach rynkowych) i sfinansowana zgodnie z przepisami o pomocy publicznej, a także część projektu dotycząca szkoleń związanych z utworzeniem lub unowocześnieniem infrastruktury badawczej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej i sfinansowana zgodnie z przepisami o pomocy publicznej, oraz część projektu służąca wspieraniu działań związanych z realizacją przedsięwzięcia i sfinansowana zgodnie z przepisami o pomocy de minimis.
Część niegospodarcza – część projektu sfinansowana w 100% ze środków publicznych, w ramach której infrastruktura jest wykorzystywana przez użytkowników do ich działalności niegospodarczej (np. do wynajmu, świadczenia usług oraz realizacji badań kontraktowych), do której zaliczamy
zasadniczą działalność, a w szczególności:
- kształcenie mające na celu zwiększanie coraz lepiej wyszkolonych zasobów ludzkich, tj. edukacja publiczna organizowana w ramach krajowego systemu edukacji, finansowana głównie lub wyłącznie przez państwo i nadzorowana przez państwo;
- niezależna działalność badawczo-rozwojowa mająca na celu powiększanie zasobów wiedzy i lepsze zrozumienie, w tym badania i rozwój w ramach współpracy, kiedy to organizacja prowadząca badania lub infrastruktura badawcza podejmuje skuteczną współpracę;
- szerokie rozpowszechnianie wyników badań na zasadzie niedyskryminacji i braku wyłączności, np. przez nauczanie, dostępne bazy danych, otwarte publikacje i otwarte oprogramowanie;
- działania związane z transferem wiedzy, jeżeli są one prowadzone przez Lidera konsorcjum i Konsorcjanta (w tym przez jego działy lub jednostki zależne) albo wspólnie z innymi podmiotami tego typu lub w imieniu innych podmiotów tego typu, a wszelkie zyski z tych działań są reinwestowane w zasadniczą działalność. Zlecenie wykonania odpowiednich usług stronom trzecim w drodze procedury otwartej pozostaje bez uszczerbku dla niegospodarczego charakteru takiej działalności;
a także część projektu dotyczącą szkoleń związanych z utworzeniem lub unowocześnieniem infrastruktury badawczej oraz służącą wpieraniu działań związanych z realizacją projektu, sfinansowane w 100% ze środków publicznych.
Na etapie realizacji projektu rozliczanie wydatków będzie następowało na podstawie zaplanowanego w ramach projektu podziału. Jednocześnie Wnioskodawca zobowiązany jest do prowadzenia wyodrębnionej ewidencji księgowej wydatków projektu w sposób przejrzysty i rzetelny, tak aby możliwa była identyfikacja poszczególnych operacji związanych z Projektem. Zgodnie z art. 26 Rozporządzenia KE nr 651/2014 Jeżeli infrastrukturę badawczą wykorzystuje się do prowadzenia zarówno działalności gospodarczej, jak i niegospodarczej, finansowanie, koszty i dochody z każdego rodzaju działalności należy rozliczać osobno, konsekwentnie stosując obiektywnie uzasadnione zasady rachunku kosztów.
Prosimy również o zwrócenie uwagi, iż na etapie wykorzystania wspartej w ramach projektu infrastruktury badawczej zastosowanie znajduje Mechanizm monitorowania i wycofania w przypadku finansowania infrastruktury badawczej ze środków publicznych z uwzględnieniem zadeklarowanych przez Wnioskodawcę Wskaźników wybranych do monitorowania sposobu wykorzystania infrastruktury.
2. Czy zapis z Przewodnika kwalifikowalności wydatków: „Lider konsorcjum oraz każdy konsorcjant realizują zadania w części gospodarczej, na realizację których zostaje mu udzielona pomoc publiczna.” oznacza, że każdy z członków konsorcjum musi realizować zadania w ramach działalności komercyjnej (np. sprzedawać usługi badawcze powstające na zakupionej aparaturze na rynku) w wysokości minimum 30% całkowitych kosztów kwalifikowanych danej jednostki, a koszty przeznaczone na zakup infrastruktury w ramach projektu powinny być nie mniejsze niż 25%? Czy więc dotacja jest przeznaczona tylko na część gospodarczą?
Całość dofinasowania w projekcie jest udzielana w formie dotacji zarówno w części gospodarczej jak i niegospodarczej projektu. Zasada, że część projektu przeznaczona do wykorzystania gospodarczego nie może być mniejsza niż 30% wartości całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu, w tym minimum 25% kosztów kwalifikowalnych projektu przeznaczone jest na wsparcie infrastruktury badawczej objętej pomocą publiczną, powinna zostać spełnione na poziomie całego projektu.
Każdy z członków konsorcjum musi realizować zadania w ramach gospodarczej części projektu, na które udzielona mu zostaje pomoc publiczna, tj. w zakresie infrastruktury badawczej oraz w zakresie komponentu szkoleniowego. Poziom udziału części gospodarczej objętej pomocami publicznymi na poziomie każdego z członków konsorcjum nie musi być taki sam.
3. Czy każdy z konsorcjantów zobowiązany jest do prowadzenia działalności gospodarczej, czy jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej np. wyłącznie u jednego z konsorcjantów a po stronie innego konsorcjanta byłaby prowadzona wyłącznie działalność niegospodarcza?
W przypadku projektów realizowanych w ramach konsorcjum, lider konsorcjum oraz każdy konsorcjant realizuje zadania w części gospodarczej, na realizację których zostanie mu udzielona pomoc publiczna. Zgodnie z postanowieniami programu Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki oraz kryteriami wyboru projektów dla Działania 2.4 FENG zakłada się, iż powstała w ramach projektu infrastruktura B+R będzie wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej i działalności niegospodarczej. Całość prowadzonych analiz musi uwzględniać powyższe założenie i być zgodna z przyjętymi przez Wnioskodawcę założeniami procentowego podziału między tymi częściami.
4. Czy planując wykorzystanie gospodarcze powstałej infrastruktury, można przyjąć, że w przypadku odpłatnych usług na rzecz innych podmiotów będzie to zawsze działalność gospodarcza, czy w przypadku gdy dany zewnętrzny podmiot prowadzi zarówno działalność gospodarczą jak i niegospodarczą, konieczne będzie wykazanie, że dana usługa była świadczona na potrzeby działalności gospodarczej ww. podmiotu? Jeśli tak, w jaki sposób należy udokumentować spełnienie ww. warunku?
Informacje w zakresie gospodarczego i niegospodarczego wykorzystania infrastruktury zostały wskazane w Wytycznych do przygotowania „Studium Wykonalności”, w części dotyczącej analizy finansowej. Zgodnie z tym dokumentem
- wykorzystywanie infrastruktury przez użytkowników w ramach ich działalności gospodarczej (niezależnie czy jest to przedsiębiorca czy inny użytkownik) uwzględnia się w działalności gospodarczej infrastruktury i odbywa się po cenie rynkowej;
- wykorzystywanie infrastruktury przez użytkowników w ramach ich działalności niegospodarczej uwzględnia się w działalności niegospodarczej infrastruktury, a opłata za użytkowanie powinna odpowiadać jedynie wysokości kosztów użytkowania związanych z daną usługą tj. kosztów nie sfinansowanych ze środków publicznych przyznanych infrastrukturze.
Jednocześnie informujemy, że przyszły użytkownik infrastruktury projektu powinien oświadczyć, w ramach jakiej jego działalności – gospodarczej, czy też niegospodarczej – będzie wykorzystywana infrastruktura.
5. Czy każdy z podmiotów wchodzących w skład konsorcjum musi w swojej części budżetowej uwzględnić część gospodarczą i niegospodarczą?
Zgodnie z Przewodnikiem kwalifikowalności wydatków w przypadku projektów realizowanych w ramach konsorcjum, lider konsorcjum oraz każdy konsorcjant musi realizować zadania w ramach gospodarczej części projektu, na które udzielona mu zostaje pomoc publiczna. Dokumentacja konkursowa natomiast nie wskazuje, że każdy z członków konsorcjum musi realizować działania w ramach części niegospodarczej projektu. Istotne jest spełnienie warunku, aby część projektu przeznaczona do wykorzystania gospodarczego była nie mniejsza niż 30% wartości całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu.
6. Czy każdy z podmiotów wchodzących w skład konsorcjum musi w swojej części budżetowej uwzględnić koszty aparatury (środków trwałych) i szkoleń? Czy może być tak, że dwa podmioty w swoim budżecie uwzględnią zakup środków trwałych, a pozostałe dwa same szkolenia – przy zachowaniu, na poziomie projektu podział budżetu całego projektu na część niegospodarczą i gospodarczą (minimum 30%)?
Każdy z członków konsorcjum musi realizować zadania w ramach gospodarczej części projektu, na które udzielona mu zostaje pomoc publiczna, tj. w zakresie infrastruktury badawczej oraz w zakresie komponentu szkoleniowego.
7. Czy wydatek na szkolenia należy rozdzielić na objęty pomocą publiczną (finansowany w wysokości 50%) i nieobjęty pomocą publiczną (finansowany w wysokości 100%)? Wówczas pozycje w budżecie wyglądałyby następująco: a) szkolenie z zakresu XYZ dla 10 naukowców – część niegospodarcza; b) szkolenie z zakresu XYZ dla 10 naukowców – część gospodarcza.
Koszty szkoleń przewidziane w projekcie muszą zostać przyporządkowane zarówno do działalności niegospodarczej, jak i gospodarczej projektu. Wówczas dofinansowanie wydatku na szkolenia w ramach części niegospodarczej wynosi do 100% kosztów kwalifikowalnych, intensywność pomocy publicznej dla części gospodarczej nie przekracza natomiast 50% kosztów kwalifikowalnych. Wskazany w zapytaniu sposób przedstawienia wydatku jest więc prawidłowy.
8. Czy w przypadku zamortyzowanej aparatury wnoszonej jako wkład własny o wartości wynikającej z wyceny wystąpi „mechanizm wycofania” dla „nadwyżki”, np. 10% przekroczenia wykorzystania do działalności gospodarczej (ponad działalność pomocniczą) – skoro minimalny poziom wykorzystania w ramach projektu wynosi 30%, a udział działalności pomocniczej dla jednostki naukowej wynosi 20%?
W ramach działania 2.4 FENG nie przewidziano pomocniczego charakteru działalności gospodarczej. Zgodnie z kryteriami, projekt zostanie objęty pomocą publiczną na infrastrukturę badawczą na podstawie art. 26 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014, pomocą szkoleniową na podstawie art. 31 ww. Rozporządzenia oraz pomocą de minimis w przypadku dostępnego limitu.
W okresie amortyzacji infrastruktury stosowany więc będzie (zgodnie z art. 26 ust. 7 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014) mechanizm monitorowania i wycofania mający na celu monitorowanie przyjętych proporcji wykorzystania infrastruktury badawczej do prowadzenia działalności gospodarczej i niegospodarczej. Mechanizm ten obejmuje wszystkie składniki infrastruktury badawczej, na które zostało udzielone dofinansowanie w ramach projektu i które zostaną zadeklarowane w umowie o dofinansowanie. Składniki infrastruktury podlegają monitorowaniu według wskaźników określonych w umowie o dofinansowanie. Monitorowanie wykorzystania infrastruktury badawczej odbywa się w cyklach rocznych zgodnie z zasadami rachunkowości, przy czym każdy cykl monitorowania obejmuje jeden rok obrachunkowy będący rokiem sprawozdawczym. Gdy w którymkolwiek roku objętym mechanizmem monitorowania i wycofania poziom zaangażowania infrastruktury badawczej do prowadzenia działalności gospodarczej przekroczy pułap założony na etapie podpisania umowie o dofinansowanie, konieczny jest zwrot części dofinansowania uzyskanego na niegospodarczą część projektu.
W mechanizmie tym do wyliczenia kwoty zwrotu uwzględnia się wyłącznie koszty kwalifikowalne (i dofinansowanie) objęte katalogiem kosztów dotyczącym pomocy na podst. art. 26 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014.
9. Ile procent całości projektu muszą minimalnie stanowić koszty w ramach części gospodarczej, aby określić niezbędny wkład własny lidera oraz konsorcjantów?
Udział wkładu własnego Wnioskodawcy (w przypadku konsorcjów – Lidera konsorcjum i Konsorcjantów) wynosi minimum 50% wartości kosztów kwalifikowalnych części gospodarczej projektu oraz:
a) w ramach kosztów inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe i wartości niematerialne i prawne objętych pomocą publiczną, o której mowa w art. 26 GBER – minimum 50% wartości kosztów kwalifikowalnych tej części projektu;
b) w ramach kosztów pomocy szkoleniowej objętych pomocą publiczną, o której mowa w art. 31 GBER – minimum 50% wartości kosztów kwalifikowalnych tej części przedsięwzięcia.
10. Czy każdy z konsorcjantów ma obowiązek założyć poziom działalności gospodarczej powyżej 20% (zakaz działalności pomocniczej)? Czy niektórzy z konsorcjantów mogą założyć działalność gospodarczą na poziomie pomiędzy 20% a 30% pod warunkiem, że pozostali członkowie konsorcjum założą wyższy poziom w taki sposób, aby na poziomie całego konsorcjum poziom działalności gospodarczej przekroczył 30% wydajności infrastruktury (oczywiście przy założeniach budżetowych odzwierciedlających te proporcje)?
Brak możliwości prowadzenia działalności pomocniczej oznacza, że nie jest możliwe, aby w części niegospodarczej projektu Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą do 20% wydajności infrastruktury i ubiegał się o finansowanie części niegospodarczej z dofinansowaniem stanowiącym 100% kosztów kwalifikowalnych.
Zasada, że część projektu przeznaczona do wykorzystania gospodarczego nie może być mniejsza niż 30% wartości całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu, w tym minimum 25% kosztów kwalifikowalnych projektu przeznaczone jest na wsparcie infrastruktury badawczej objętej pomocą publiczną dotyczą całości projektu, powinna zostać spełniona na poziomie całego projektu. Poziom udziału części gospodarczej objętej pomocami publicznymi na poziomie każdego z członków konsorcjum nie musi być taki sam.
11. Czy dopuszczalne jest, aby jeden lub kilku konsorcjantów założył wykorzystanie infrastruktury do celów gospodarczych na poziomie poniżej 20%, przy zachowaniu warunku, że na poziomie całego konsorcjum będzie zachowany poziom działalności gospodarczej co najmniej 30%?
Na przykład:
- Konsorcjant 1 – cz. niegospodarcza 50%, cz. gospodarcza 50%,
- Konsorcjant 2 – cz. niegospodarcza 40%, cz. gospodarcza 60%,
- Konsorcjant 3 – cz. niegospodarcza 90%, cz. gospodarcza 10%.
Przy spełnieniu warunków, że wszyscy konsorcjanci zakładają zarówno wykorzystanie niegospodarcze, jak i gospodarcze infrastruktury, a na poziomie całego projektu część projektu przeznaczona do wykorzystania gospodarczego nie będzie mniejsza niż 30% wartości całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu, przedstawiony w pytaniu przykład jest dopuszczalny.
12. Czy koszty pośrednie należy wyliczyć oddzielnie od części gospodarczej projektu (wówczas dofinansowanie tychże kosztów pośrednich wynosi 50% i finansowane jest z pomocy de minimis) i oddzielnie od części niegospodarczej projektu (dofinansowanie 100% bez pomocy publicznej i bez pomocy de minimis)? Czy jednak koszty pośrednie dla działalności gospodarczej to pomoc de minimis finansowana w 100%?
Zgodnie z Przewodnikiem kwalifikowalności wydatków koszty pośrednie należy naliczyć oddzielnie od części niegospodarczej i oddzielnie od części gospodarczej projektu w wysokości 7% bezpośrednich kosztów kwalifikowalnych danej części projektu. Poziom dofinasowania kosztów pośrednich w części niegospodarczej i gospodarczej projektu wynosi 100%. W przypadku części niegospodarczej projektu dofinansowanie kosztów pośrednich nie jest objęte pomocą publiczna i pomocą de minimis. W przypadku części gospodarczej projektu dofinansowanie kosztów pośrednich objęte jest pomocą de minimis. Dofinansowanie pomocy de minimis wynosi 100%. Jednakże należy uwzględnić dostępny limit pomocy de minimis.